Gün Doğarken Her Sabah
Bir Kız Geçer Kapımdan
Köşeyi Dönüp Kaybolur
Başı Önde Yorgunca

Fabrikada Tütün Sarar
Sanki Kendi İçer Gibi
Sararkende Hayal Kurar
Bütün İnsanlar Gibi

Bir Evi Olsun İster
Birde İçmeyen Kocası
Tanrı Ne Verirse Geçinir Gider
Yeter Ki Mutlu Olsun Yuvası

Dışarda Bir Yağmur Başlar
Yüreğinde Derin Sızı
Gözlerinden Yaşlar Akar
Ağlar Fabrika Kızı

Oysa Yatağında Bile
Birgün Uyku Göremez
İhtiyar Anası Gibi
Kadınlığını Bilemez

Makineler Diken Gibi
Batar Hergün Kalbine
Yün Örecek Elleri
Hergün Ekmek Derdinde

Gün Batarken Her Akşam
Bir Kız Geçer Kapımdan
Köşeyi Dönüp Ksybolur
Başı Önde Yorgunca

Fabrikada Tütün Sarar
Sanki Kendi İçer Gibi
Sararkende Hayal Kurar
Bütün İnsanlar Gibi